Tekst: „Wyjdźmy więc do niego poza obóz, znosząc pohańbienie jego. Albowiem nie mamy tu miasta trwałego, ale tego przyszłego szukamy. Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę pochwalną, to jest owoc warg, które wyznają jego imię. A nie zapominajcie dobroczynności i pomocy wzajemnej; takie bowiem ofiary podobają się Bogu.” Powinniśmy stale utrzymywać przed sobą ofiarę,.
„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa od umarłych.” Czy istnieje jakikolwiek powód do tego, aby ta żywa nadzieja nie miała dać nam obecnie tyle pewności i radości, co dawała uczniom w początkach kościoła? Chrystus nie jest zamknięty.
Czasopismo „News” wydawane w miejscowości Grimsby (Anglia) z 25 sierpnia 1885 r. zawiera następującą relację kazania wygłoszonego przez panią E. G. White w ratuszu w tym mieście 23 czerwca 1885 r. W niedzielny wieczór pani E. G. White, niedawno przybyła ze Stanów Zjednoczonych, gdzie pracowała publicznie przez czterdzieści lat w zakresie wstrzemięźliwości i innych chrześcijańskich.
Czasopismo The Hampshire Independent, wydawane w Southampton, England, zawiera w swym wydaniu z 5 września 1885 r., następujące sprawozdanie z kazania wygłoszonego przez E. G. White w tym mieście 30 sierpnia 1885 r. W ostatni niedzielny wieczór pani E. G. White, niedawno przybyła ze Stanów Zjednoczonych, gdzie przez czterdzieści lat pracowała jako mówca na temat.
Wyraźny postęp w duchowości, pobożności, dobroczynności i aktywności został dokonany na skutek szczególnych spotkań w zborze w Battle Creek. Głoszone były przemówienia na temat grzechu okradania Boga w dziesięcinach i ofiarach. Prorok woła: „Czy człowiek może oszukiwać Boga? Bo wy mnie oszukujecie! Lecz wy pytacie: W czym cię oszukaliśmy? W dziesięcinach i daninach. Jesteście obłożeni.
