Moc Słowa

Moc Słowa

„Gdyż jak deszcz i Å›nieg spada z nieba i już tam nie wraca a raczej zrasza ziemiÄ™ i czyni jÄ… urodzajnÄ…, tak iż porasta roÅ›linnoÅ›ciÄ… i daje siewcy ziarno, a jedzÄ…cym chleb, tak jest z Moim sÅ‚owem, które wychodzi z Moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje MojÄ… wolÄ™ i speÅ‚nia pomyÅ›lnie to, z czym je wysÅ‚aÅ‚em.”

Ziemia może wydać roślinność tylko dzięki wilgoci, która spada na nią w postaci deszczu, lub śniegu. Bez nich wszystko zwiędłoby i wymarło. Tak też ma się życie ludzkie względem Słowa Bożego. Bowiem bez Słowa Bożego życie ludzkie jest tak ubogie w moc i dobro, jak ziemia pozbawiona deszczu. Pozwólmy jednak Słowu Bożemu dotrzeć do serca, podobnie do deszczu, który opada na ziemię, a wówczas odświeży i upiększy Ono życie radością oraz pokojem Pańskim, przynosząc w Chrystusie owoce sprawiedliwości.

Zauważcie, że to nie wy, którzy macie czynić wedÅ‚ug Jego upodobania, lecz „(Ono) wykonuje MojÄ… wolÄ™.” Nie musicie czytać lub sÅ‚uchać SÅ‚owa Bożego i mówić, muszÄ™ czynić to, chcÄ™ czynić tamto. To, co winniÅ›cie uczynić, to otworzyć serce temu SÅ‚owu, ażeby Ono wykonaÅ‚o w was wolÄ™ Bożą. To nie wy, którzy macie coÅ› wykonać, lecz ono. ”Ono”, SÅ‚owo Boże, ma to dokonać; wam natomiast pozostaje pozwolić Mu na to. „SÅ‚owo Chrystusowe niech mieszka w was obficie.”

Na innym miejscu wyrażone zostaÅ‚o to nastÄ™pujÄ…co: „… że przyjÄ™liÅ›cie SÅ‚owo Boże, które od nas sÅ‚yszeliÅ›cie nie jako sÅ‚owo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako SÅ‚owo Boże, które też w was wierzÄ…cych skutecznie dziaÅ‚a.” Tak wiÄ™c SÅ‚owo jest tym, co ma w was dziaÅ‚ać. To nie wy macie dziaÅ‚ać, aby wykonać SÅ‚owo Boże. Ono SÅ‚owo Boże ma w was zadziaÅ‚ać, powodujÄ…c wykonanie. ` …Nad tym też pracujÄ™, walczÄ…c w mocy Jego, która skutecznie we mnie dziaÅ‚a.”

W zwiÄ…zku z tym, że SÅ‚owo Boże jest żywe i peÅ‚ne mocy, jeÅ›li ktoÅ› zezwala Mu zadziaÅ‚ać na swoje życie, dokonuje ono w nim potężnego dzieÅ‚a. Ponieważ SÅ‚owo to jest SÅ‚owem Bożym, Moc zaÅ› jaka Je wypeÅ‚nia, może być tylko MocÄ… Bożą. JeÅ›li wiÄ™c SÅ‚owu temu zezwoli siÄ™ zadziaÅ‚ać na życie, to objawione zostanie w nim dzieÅ‚o Boże – czyni to Jego Moc, która jest potężna w dziaÅ‚aniu. Bóg jest bowiem tym, który wedÅ‚ug Swego upodobania sprawia w was i chcenie i wykonanie. „I speÅ‚nia pomyÅ›lnie to, z czym je wysÅ‚aÅ‚em.” Pozwólcie Mu na to!

Z punktu widzenia tych tekstów oczywistym bÄ™dzie to, że oczekuje siÄ™ od nas spoglÄ…dania na SÅ‚owo Boże jako sÅ‚owo samo urzeczywistniajÄ…ce siÄ™. SÅ‚owo Boże wypeÅ‚nia siÄ™ samo. Jest to wielka prawda, która wyrażona jest w wielu miejscach Biblii. Stanowi to jednoczeÅ›nie różnicÄ™ pomiÄ™dzy SÅ‚owem. Bożym, a sÅ‚owem ludzkim. Na tym wÅ‚aÅ›nie polega różnica, która podkreÅ›lona bÄ™dzie w nastÄ™pnym ustÄ™pie.”…Å»e przyjÄ™liÅ›cie SÅ‚owo Boże, które od nas sÅ‚yszeliÅ›cie nie jako sÅ‚owo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako SÅ‚owo Boże, które też w was wierzÄ…cych skutecznie dziaÅ‚a.”

W słowie ludzkim nie jest zawarta moc, która wykonałaby jego treść. Jakakolwiek by nie była gotowość człowieka do spełnienia swoich słów, słowa ludzkie nie zawierają mocy, spełniającej ich wypowiedzianą treść. Chociaż są one w stanie wyrazić to, co chciałby wykonać człowiek, to jednak uwierzcie, że uzależnione jest to całkowicie od osoby, która tego dokona, a nie od samego słowa. To nie jego słowo, które się spełnia, lecz on sam; a dzieje się to doprawdy tak, jak gdyby on nie wypowiedział uprzednio żadnego słowa. Takie właśnie jest słowo ludzkie.

Inaczej jest ze SÅ‚owem Bożym. Kiedy Pan je wypowiada, żywa moc, znajdujÄ…ca siÄ™ w danej chwili w tym SÅ‚owie, wykonuje Jego treść. Poza samym SÅ‚owem, Pan nie potrzebuje nawet cienia czegokolwiek innego, aby wykonać Jego treść. Biblia jest w tej kwestii wypeÅ‚niona materiaÅ‚em poglÄ…dowym, który to spisany zostaÅ‚, aby nas tej rzeczy nauczyć – aby spoglÄ…dać na SÅ‚owo, jako pochodzÄ…ce od Boga, a nie od czÅ‚owieka, i abyÅ›my mogli je przyjąć, jak jest prawdziwie, jako SÅ‚owo Boże: ażeby w Swej mocy sprawiÅ‚o w nas chcenie wedÅ‚ug upodobania Bożego.

„SÅ‚owem Pana uczynione zostaÅ‚y niebiosa, a tchnieniem ust Jego caÅ‚e wojsko ich,… bo On rzekÅ‚ – i staÅ‚o siÄ™.” „Przez wiarÄ™ poznajemy, że SÅ‚owem Boga Å›wiaty zostaÅ‚y tak stworzone, iż to, co widzimy, powstaÅ‚o nie z rzeczy widzialnych.” Na poczÄ…tku nie byÅ‚o wszechÅ›wiata. Nie byÅ‚o też żadnych materiałów, z których on zostaÅ‚ zbudowany. Nie byÅ‚o nic. Wtedy Bóg wypowiedziaÅ‚ SÅ‚owo i caÅ‚y wszechÅ›wiat zaczÄ…Å‚ istnieć. SkÄ…d wiÄ™c pochodzi? Zanim wypowiedziane zostaÅ‚o SÅ‚owo, nie istniaÅ‚o nic; po wypowiedzeniu pojawiÅ‚ siÄ™ caÅ‚y wszechÅ›wiat. SkÄ…d zatem pochodzi? Co sprawiÅ‚o, że zaczÄ…Å‚ istnieć? SkÄ…d pochodzi materiaÅ‚, z którego jest zbudowany? Co powoÅ‚aÅ‚o go do istnienia? ByÅ‚o to wypowiedziane SÅ‚owo, które wszystko uczyniÅ‚o. StaÅ‚o siÄ™ tak dlatego, że byÅ‚o to SÅ‚owo Boże. W SÅ‚owie tym znajdowaÅ‚a siÄ™ Boskość życia i ducha oraz twórcza Moc, zdolna uczynić wszystko to, co ono SÅ‚owo wypowie. Takie wÅ‚aÅ›nie jest SÅ‚owo Boże.

”A jest to SÅ‚owo, które wam zostaÅ‚o zwiastowane.” Jest nim to samo SÅ‚owo Boże, które spotykamy w Biblii, w życiu, w duchu, w twórczej Mocy, którÄ… uczynione zostaÅ‚y niebiosa i caÅ‚e wojsko ich. Jezus Chrystus byÅ‚ tym, który przy stworzeniu wypowiadaÅ‚ SÅ‚owo. On jest również Tym, który wypowiada SÅ‚owo w Biblii. Przy stworzeniu wypowiedziane przez Niego SÅ‚owo powoÅ‚aÅ‚o do istnienia wszechÅ›wiat; to, które wypowiada w Biblii zbawia i uÅ›wiÄ™ca duszÄ™. Na poczÄ…tku wypowiedziane przez Niego SÅ‚owo stworzyÅ‚o niebo i ziemiÄ™; SÅ‚owo wypowiedziane w Biblii stwarza w Chrystusie Jezusie czÅ‚owieka, który przyjmuje. W obydwu przypadkach, jak i w caÅ‚ym dziele Bożym, czyni to SÅ‚owo.

SÅ‚owo Chrystusowe niech mieszka w was obficie. Przyjmujcie je, nie jako sÅ‚owo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako SÅ‚owo Boże, którego Moc też w was dziaÅ‚a. A w2edy wypeÅ‚niÄ… siÄ™ sÅ‚owa: „Gdyż jak deszcz i Å›nieg spada z nieba i już tam nie wraca, a raczej zrasza ziemiÄ™ i czyni jÄ… urodzajnÄ…, tak iż porasta roÅ›linnoÅ›ciÄ… i daje siewcy ziarno, a jedzÄ…cym chleb, tak jest z Moim SÅ‚owem, które wychodzi z Moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje MojÄ… wolÄ™ i speÅ‚nia pomyÅ›lnie to, z czym je wysÅ‚aÅ‚em.” „Wamci SÅ‚owo zbawienia tego posÅ‚ane jest.” „A teraz poruczam was Panu i SÅ‚owu Å‚aski Jego, które ma moc zbudować i dać wam dziedzictwo miÄ™dzy wszystkimi uÅ›wiÄ™conymi.”

A.T. Jones, „Review and Herald”, 20. 10. 1896

Zauważyliśmy, że trwająca w słowie Bożym moc wystarcza, aby tylko przez wypowiedzenie go stworzone zostały światy. Równie wystarczająca jest ona w chwili, gdy słowo wypowiedziane bywa do ludzi, aby w Chrystusie Jezusie stworzyć na nowo każdego, kto je przyjmuje.

Ósmy rozdziaÅ‚ Ewangelii Mateusza sprawozdaje, że setnik rzymski podszedÅ‚ do Jezusa, „proszÄ…c Go, i mówiÄ…c: Panie, sÅ‚uga mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi. RzekÅ‚ mu Jezus: PrzyjdÄ™ i uzdrowiÄ™ go. A odpowiadajÄ…c setnik rzekÅ‚: Panie, nie jestem godzien, abyÅ› wszedÅ‚ pod dach mój, ale powiedz tylko sÅ‚owo, a bÄ™dzie uzdrowiony sÅ‚uga mój…I rzekÅ‚ Jezus do setnika: Idź, a jak uwierzyÅ‚eÅ›, niech ci siÄ™ stanie! I zostaÅ‚ uzdrowiony sÅ‚uga w tej godzinie.”

Zatem, co wedÅ‚ug oczekiwania setnika miaÅ‚o uzdrowić jego sÅ‚ugÄ™? ByÅ‚o to „tylko sÅ‚owo” wypowiedziane przez Jezusa. Na czym polegaÅ‚ setnik po wypowiedzeniu tego sÅ‚owa? W czym dopatrywaÅ‚ siÄ™ uzdrawiajÄ…cej mocy? Tylko w sÅ‚owie. Nie oczekiwaÅ‚ na to, że Chrystus uczyni to w inny sposób, jak tylko poprzez sÅ‚owo. Nie! UsÅ‚yszaÅ‚ sÅ‚owo „niech ci siÄ™ stanie”. PrzyjÄ…Å‚ to sÅ‚owo, jako istotnie bÄ™dÄ…ce sÅ‚owem Bożym i oczekiwaÅ‚, polegajÄ…c naÅ„, że wykona to, co wypowiedziaÅ‚o. Tak też siÄ™ staÅ‚o! Ono sÅ‚owo jest dzisiaj tak pewnym sÅ‚owem Bożym, jak w dniu, kiedy zostaÅ‚o wypowiedziane po raz pierwszy. Nie straciÅ‚o nic ze swojej mocy, gdyż sÅ‚owo to „żyje i trwa aż na wieki.”

Ponadto Ew. Jana 4:46-52 sprawozdaje jak pewien dworzanin, którego syn leżaÅ‚ chory w Kafarnaum, przyszedÅ‚ do Jezusa w Kanie Galilejskiej i „prosiÅ‚, aby wstÄ…piÅ‚ i uzdrowiÅ‚ jego syna, gdyż byÅ‚ bliski Å›mierci. Wtedy Jezus rzekÅ‚ do niego: JeÅ›li nie ujrzycie znaków i cudów, nie uwierzycie. Rzecze do niego dworzanin: Panie, wstÄ…p, zanim umrze dzieciÄ™ moje. Rzecze mu Jezus: Idź, syn twój żyje. I uwierzyÅ‚ ten czÅ‚owiek sÅ‚owu, które mu rzekÅ‚ Jezus, i odszedÅ‚. A gdy jeszcze byÅ‚ w drodze, wyszli naprzeciw niego sÅ‚udzy z oznajmieniem: ChÅ‚opiec twój żyje. ZapytaÅ‚ siÄ™ ich wiÄ™c o godzinÄ™, w której mu siÄ™ polepszyÅ‚o. Rzekli mu: Wczoraj o godzinie siódmej opuÅ›ciÅ‚a go gorÄ…czka. PoznaÅ‚ wtedy ojciec, iż byÅ‚a to ta godzina, w której Jezus powiedziaÅ‚ do niego: Syn twój żyje.”

To jest moc sÅ‚owa Bożego w czÅ‚owieku, który je otrzymuje, jak jest prawdziwie, jako sÅ‚owo Boże. To jest moc, która ” też w was wierzÄ…cych skutecznie dziaÅ‚a.” To jest sposób, w jaki sÅ‚owo Boże speÅ‚nia pomyÅ›lnie to z czym On je posyÅ‚a w tych, którzy je otrzymujÄ… – niech mieszka w nich obficie! Zwróćcie uwagÄ™, że w obu przypadkach rzecz dokonywana zostaÅ‚a w tym samym czasie, w którym wypowiedziane zostaÅ‚o sÅ‚owo. Zauważcie również, że owi chorzy nie znajdowali siÄ™ w bezpoÅ›redniej obecnoÅ›ci Jezusa, lecz w pewnym oddaleniu – ten drugi byÅ‚ oddalony przynajmniej o dzieÅ„ drogi od miejsca, gdzie dworzanin zwróciÅ‚ siÄ™ do Jezusa. Mimo to, gdy wypowiedziane byÅ‚o sÅ‚owo, zostaÅ‚ natychmiast uzdrowiony. SÅ‚owo to jest żywe i peÅ‚ne mocy tak samo dzisiaj, jak w ów dzieÅ„,- dla każdego, kto je przyjmie w podobny sposób. PrzyjÄ™cie go jako sÅ‚owo Boże oraz poleganie, że wykona to, co wypowiada, jest wiarÄ…. O setniku, gdy rzekÅ‚, „powiedz tylko sÅ‚owo, a bÄ™dzie uzdrowiony sÅ‚uga mój”, Jezus wypowiedziaÅ‚ siÄ™ do stojÄ…cych wokoÅ‚o, „Powiadam wam, nawet w Izraelu tak wielkiej wiary nie znalazÅ‚em.” Pozwólcie mu obecnie znaleźć jÄ… wszÄ™dzie w Izraelu!

Jezus powiada do każdego z nas: „Wy jesteÅ›cie już czyÅ›ci dla sÅ‚owa, które wam gÅ‚osiÅ‚em.” SÅ‚owo jest tym, przez co dokonuje siÄ™ oczyszczenie. Pan nie zamierza oczyÅ›cić nas w żaden inny sposób, jak wÅ‚aÅ›nie wypowiedzianym przez Siebie sÅ‚owem. W mm, i tylko w nim, winniÅ›cie oczekiwać oczyszczajÄ…cej mocy, przyjmujÄ…c je, jak jest prawdziwie, jako sÅ‚owo Boże, które też w was wierzÄ…cych skutecznie dziaÅ‚a i speÅ‚nia pomyÅ›lnie to z czym On je posyÅ‚a. Pan nie zamierza oczyÅ›cić was inaczej, jak tylko dziÄ™ki mocy i trwaniu w was jego czystych słów.

TrÄ™dowaty rzekÅ‚ do Jezusa, „Panie, jeÅ›li chcesz, możesz mnie oczyÅ›cić.” Na to Jezus odpowiedziaÅ‚ mu, „ChcÄ™, bÄ…dź oczyszczony! I natychmiast zostaÅ‚ oczyszczony z trÄ…du.” Czy lamentujesz z powodu trÄ…du grzechu? PowiedziaÅ‚eÅ› już, czy uczynisz to teraz, „Panie, jeÅ›li chcesz, możesz mnie oczyÅ›cić”? OdpowiedziÄ… dla Ciebie jest, „ChcÄ™, bÄ…dź oczyszczony!” I „natychmiast” jesteÅ› oczyszczony jak tamten trÄ™dowaty. Uwierz sÅ‚owu i chwal Pana za tÄ™ oczyszczajÄ…cÄ… moc. Nie wierz z powodu tamtego trÄ™dowatego; uwierz dla siebie, w tej chwili. Bowiem sÅ‚owo skierowane do ciebie brzmi, „bÄ…dź oczyszczony.” Przyjmij je tak, jak uczynili to tamci w przeszÅ‚oÅ›ci i natychmiast zadziaÅ‚a w tobie skutecznie ku zadowoleniu Ojca.

Niech wszyscy, którzy wymienili imię Chrystusa, otrzymają dzisiaj Jego słowo, jak jest prawdziwie, jako słowo Boże, polegając na nim, że spełni swoją treść.

Wówczas, jak Chrystus umiÅ‚owaÅ‚ KoÅ›ciół i wydaÅ‚ zaÅ„ samego siebie, „aby go uÅ›wiÄ™cić, oczyÅ›ciwszy go kÄ…pielÄ… wodnÄ… przez SÅ‚owo, aby sam sobie przysposobić KoÅ›ciół peÅ‚en chwaÅ‚y, bez zmazy lub skazy lub czegoÅ› w tym rodzaju, ale żeby byÅ‚ Å›wiÄ™ty i niepokalany,” tak też stanie siÄ™ teraz ku chwale Bożej.

A.T. Jones, „Review and Herald”, 27. 10. 1896